özlemek dendiğinde veya önceleri özlediğimde gerçekten özlemenin farklı birçok boyutu olduğunu hiç farketmemişim..genelde sevdiklerimi özlemişim bazen de mekanları özlemişim..şimdi çevremde birçok yeni tanıştığım kişi varken uzun süredir tanıdığım sevdiğim samimiyetinden emin olduğum kişileri görmeyi özlüyorum..eski bir dost gördüğümde kocaman sarılmak istiyorum,kocaman sarılmak ve bırakmamak uzağa gitmelerine izin vermemek,en fazla bir iki apartman gitsinler..mesela şırnağa gitmesinler..ya da ingiltereye.ya da çabuk dönsünler..ya da aynı şehirdeyken bu kadar uzak olmasınlar,bu kadar kaybolmasak dünya telaşesi içinde....
aslında özlemenin de kendine göre farklı bir hoşluğu var.sevdiğim dostumun 7 yıl önce dediği gibi :
" İlla da görmek için mi beklenir güzel günler, beklemek de güzel..."